บันทึกรุ่งอรุณ,  โรงเรียนมัธยม,  โรงเรียนรุ่งอรุณ

มากกว่าการปั้น

Feature“เราต้องเตรียมของให้พร้อมอยู่ตลอด ถ้านักเรียนเขาเกิดไอเดีย แต่ห้องปั้นไม่พร้อม อันนั้นไม่มี อันนี้ใช้ไม่ได้ ก็ไม่ได้ ดังนั้นเราจะเตรียมที่นี่ไว้พร้อมเสมอ เพราะเราไม่รู้ว่าไอเดียเขาจะมาตอนไหน”

ครูโต้-ชัชวัสส์ นาคคุ้ม อธิบายให้ฟังว่าทำไมต้องจัดเตรียมอุปกรณ์การทำงานปั้นให้พร้อมอยู่ตลอดเวลาแม้ไม่ใช่ชั่วโมงเรียน ในแต่ละวันเราจึงเห็นนักเรียน คุณครู และผู้ปกครอง แวะเวียนมาสร้างสรรค์ปั้นงานกันอยู่ตลอด ใครว่างตอนไหนก็เข้ามานั่งทำงานกันได้ในบรรยากาศสบายๆ รายล้อมด้วยถ้วย แก้ว จาน ชาม แจกัน และงานปั้นมากมายหลายแบบที่วางอยู่ทั่วสตูดิโอ

ครูโต้บอกว่าที่หลายคนชอบปั้นเพราะงานปั้นนั้นมีเสน่ห์เฉพาะตัว เป็นงานที่คาดเดาไม่ได้ ได้เห็นวัตถุดิบที่แปรรูปเปลี่ยนร่างได้ตามใจ แต่ก่อนจะทำได้คนปั้นต้องเข้าใจดินและเข้าใจตัวเองก่อน ทุกขั้นตอนของการปั้นมีเรื่องราวให้เรียนรู้อยู่ตลอด บ่อยครั้งครูโต้จะบอกนักเรียนว่า แทนที่จะใส่ใจแต่ผลงานสุดท้าย ให้ลองทบทวนระหว่างทางตั้งแต่นวดดินจนกระทั่งเสร็จออกมาเป็นชิ้นงานดูว่าได้เรียนรู้อะไรบ้าง แม้แต่ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นก็คือการเรียนรู้ ดังนั้นครูโต้มักไม่ค่อยให้นักเรียนยุบงาน แม้งานอาจจะเบี้ยว หรือรูปทรงผิดเพี้ยนไปจากที่คิดไว้ เพราะถ้ารีบยุบงานเราจะเสียโอกาสที่จะเรียนรู้จากความผิดพลาดนั้น

แล้วนักเรียนที่มาเรียนปั้นล่ะ พวกเขารู้สึกอย่างไร

clay25“เรียนปั้นมาตั้งแต่อยู่ชั้น ป.๖ แล้วก็ปั้นมาตลอดเพราะสนุกดี มันได้เห็นงานเป็นชิ้นๆ ได้ชิ้นงานที่เราเอาไปใช้ได้จริง แล้วตอนทำมันได้ลุ้น อย่างตอนเคลือบก็ลุ้นว่าสีจะออกมาแบบไหน สนุกดีค่ะ” น.ส.ณัฐณิชา  วนกำจร (น้ำหวาน) ชั้น ม.๕

“บางคนอาจจะมองว่ามันเลอะ แต่หนูว่ามันสนุกตรงได้เลอะนี่แหละค่ะ” น.ส.วาริธร  ชัยปณิธิพันธ์ (เบลล์) ชั้น ม.๕

“การปั้นทำให้เจมส์ได้ฝึกสมาธิ ได้อยู่กับตัวเอง ได้ทบทวนตัวเอง เพราะปกติเจมส์เป็นคนพูดมาก เวลาอยู่กับเพื่อนก็จะพูดเรื่องคนโน้นคนนี้ แต่ไม่ได้รู้เรื่องตัวเองเลย” นายชัชชัย อาชวพงศ์พาณิชย์ (เจมส์) ชั้น ม.๖/๓

“บางคนอาจมองว่าปั้นดินง่ายๆ แต่ถ้าได้ลองมาทำจะรู้ว่ามีรายละเอียดเยอะมาก เสน่ห์ของงานปั้นคือการได้ลงมือทำกับมันแล้วคาดเดาไม่ได้ อย่างงานไม้ต้องวัดเป๊ะๆ แต่งานปั้นต่อให้เราตั้งใจปั้นออกมาแบบเดียวกันสักร้อยใบ ก็จะไม่มีใบไหนเหมือนกันเลย หนูว่านี่ล่ะคือเสน่ห์ของงานปั้น ” ด.ญ.รมิตา  เลิศชัยศิริสกุล (เพลิน) ชั้น ม.๓/๒

“หนูว่างานปั้นสนุกและท้าทายดี ความยากมันอยู่ตอนที่เราปั้นแล้วต้องตัดสินใจว่าได้หรือยัง ซึ่งเราต้องตัดสินใจเอง มันมีจังหวะ มีเวลาของมัน บางครั้งมันได้แล้ว แต่เราลังเล ไม่ตัดสินใจ คิดว่ายังได้อีก พอทำๆ ไป มันกลับไม่ได้ บางครั้งต้องยุบงานก็มี” ด.ญ.นภาภัสสร์  วัฑฒนาธร (พิม) ชั้น ม.๓/๓

“หนูชอบปั้นเพราะมันทำให้เราได้อยู่กับงาน คือเราต้องอยู่กับงาน ต้องมีสมาธิกับมัน ถ้าวันไหนเผลอไปคุยกับเพื่อน งานจะเสีย แล้วเวลาปั้นหนูจะไม่ได้ออกแบบมาก่อน ก็ปั้นๆ ไปเรื่อยๆ ถ้าคิดว่าได้ก็เอาเลย” ด.ญ.ณิชา  ดีรุ่งโรจน์ (กั๊สจัง) ชั้น ม.๓/๒