เป็นครูของตนจากภายใน และเป็นที่พึ่งของผู้อื่น
โอวาทในพิธีไหว้ครูฝ่ายมัธยม โรงเรียนรุ่งอรุณ
โดย รศ.ประภาภัทร นิยม ผู้ก่อตั้งโรงเรียนรุ่งอรุณ
วันพฤหัสบดีที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๖๑
“ก่อนอื่นต้องขอชื่นชมและขอบคุณคณะ (นักเรียนชั้น ม.๕) ผู้จัดพิธีวันไหว้ครู ที่เปิดโอกาสให้นักเรียนทุกคนได้ระลึกถึงครู ระลึกถึงครูมีประโยชน์ไหม ตอนนี้ในสังคมโซเชียลเขาดีเบตกันว่าไม่ต้องไหว้ครูก็ได้ ยกเลิกเสียเถอะวันไหว้ครู แต่มาในวันนี้อาจารย์รู้สึกซาบซึ้งและยินดีเป็นอย่างยิ่งที่นักเรียนรุ่งอรุณยังคงจัดวันไหว้ครูเพื่อรำลึกถึงพระคุณครู”
“เราเริ่มต้นบูชาครูด้วยการบูชาคุณพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ เราได้ทำความรู้จักว่าผู้ที่เป็นเลิศในโลก เป็นมนุษย์ที่ดีที่สุดในโลกนั้นเป็นอย่างไร เพื่อที่จะน้อมนำเข้ามาสู่ใจของเราซึ่งเป็นมนุษย์คนหนึ่ง เราควรมีคุณสมบัติเหมือนอย่างที่บรมครูได้สำแดงไว้ให้เราได้รำลึกถึง ๒๖๐๐ กว่าปียังคงอยู่มาถึงปัจจุบันนี้ นักเรียนลองนึกดูว่าเป็นเวลานานเท่าไรแล้วที่ไม่มีใครลืมบรมครูของโลก พระบรมศาสดา เพราะเหตุซึ่งคุณแห่งพระองค์นั้นแผ่ไพศาลมาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้
“ให้พวกเรารำลึกเสมอว่า เมื่อเราเกิดเป็นมนุษย์ เราสามารถจะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ที่สุดได้ เป็นผู้ที่มีสติ เป็นผู้ที่มีจิตใจมั่นคง เป็นผู้ที่อดทน เป็นผู้ที่ตั้งมั่น ถ้าเรามีทั้งสองประการนี้ เราจะมีปัญญาที่จะคุ้มครองตัวเอง ปัญญาที่จะเห็นตัวเอง เราลองมาหาวิธีรู้จักตัวเองดู ว่าเราเป็นคนอย่างไร ใครจะบอกเราได้ดีที่สุด ใครจะรู้จักเราดีที่สุด พ่อแม่รู้จักเราดีไหม ก็ดีพอสมควร คุณครูก็รู้จักเราดีพอสมควร แต่คนที่จะรู้จักเราดีที่สุดคือตัวเราเอง ทำอย่างไรเราจึงจะรู้จักตัวเองได้ดีที่สุดและเป็นครูของตัวเองได้”
“เรามีครูคนแรกคือพ่อแม่ เรามีครูที่สองคือครูที่โรงเรียน เรามีครูที่สูงสุดคือพระพุทธเจ้า หรือศาสดาอื่นที่เป็นที่เคารพนับถือ แต่ครูทั้งหมดนั้นช่วยกันให้เรารู้จักตัวเอง และเป็นครูของตัวเอง เราเป็นครูของตัวเองได้เมื่อไร ครูจะมีความสุขมาก เพราะเราเป็นครูของตัวเองได้ เราดูแลตัวเองได้ เราพาตัวเองไปสู่หนทางที่เจริญ จะเรียนอะไรก็สำเร็จโดยง่ายดาย ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมภายนอก ไม่ได้ขึ้นอยู่กับบุคคลที่อยู่รอบตัวเรา แต่ขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ยิ่งนักเรียนมัธยมด้วยแล้ว ไม่มีใครบังอาจสอนเราได้ มีแต่ตัวเราเองเท่านั้นที่จะสอนตัวเอง แต่เราต้องตั้งมั่น สุขุม เราต้องมีความเคารพในตัวเองได้”
“วันไหว้ครูก็ขอให้ระลึกถึงพระคุณของครูที่ประสิทธิ์ประสาททุกสิ่งทุกอย่าง ให้ชีวิตเรามา ให้ความรู้ ให้วิธีคิด ให้แนวทางการดำเนินชีวิต แต่สุดท้ายก็ขอให้นักเรียนได้รำลึกถึงครูภายในของตัวเอง ที่เรียกว่า เริ่มเปลี่ยนแปลงจากปุถุชนคือคนที่หนาด้วยกิเลส ไปสู่ความเป็นกัลยาณชน คนที่เป็นกัลยาณมิตรให้ตัวเองได้ แล้วเราจะเป็นที่พึ่งของคนอื่นได้”
“เพราะฉะนั้นก็ขอให้วันไหว้ครูเป็นวันเริ่มต้นของการระลึกถึงตัวเอง สร้างคาถาให้ตัวเอง ดูแลตัวเอง ให้เป็นครูได้อย่างแท้จริงจากภายใน และสิ่งนั้นก็จะทำให้นักเรียนทุกคนประกอบไปด้วยสติสัมปชัญญะ ประกอบด้วยคุณสมบัติที่ผู้คนเห็นแล้วเกิดความศรัทธา รักใคร่ นิยมยินดี ขอให้พวกเราทุกคนได้ประสบผลอย่างนั้นโดยทั่วถึงกันตลอดไป”
